Flökkukindin bundin, hugsar sér til hreyfings

Höfum það á hreinu. Ég er búinn að fá hundleið á Hollandi. Fólkið hér er fínt eins og annarsstaðar, en ég er ekki að finna mig hérna. Þegar ég kem heim líður mér eins og ég tilheyri því sem er í kring um mig. Ég hafði sömu tilfinningu þegar ég bjó í London. Það var eins og ég hafi alltaf átt að vera þarna. Mér fannst ég eiga meira heima í London eftir viku en í Hollandi eftir 11 ár.

Það er erfitt að vera íslendingur erlendis og vilja heim. Það er nefninlega svo ofboðslega dýrt fyrirtæki að koma sér heim. Svo getur verið erfitt að koma sér fyrir og láta sér líða vel. Það er ekki auðvelt að sannfæra hinn aðilann um að koma með, þegar hún mun sennilega þurfa að vinna 10 tíma á dag í fimm daga á viku fyrir svipuð laun og hún fær nú fyrir fjóra daga og átta tíma. Hana langar að koma heim því hún er sammála mér um leiðindi Hollandsins, en hún er ekki að finna neinn flöt á dæminu. Við fengjum þriggja herbergja íbúð í Breiðholti fyrir þriggja hæða raðhúsið okkar. Ísland er því ekki í myndinni. Ekki strax, allavega.

Það er til millivegur. Skandinavía! Ég finn fyrir mikið meiri samkennd með frændum okkar í norðri og passa örugglega betur inn í menninguna. Svíþjóð og Noregur eru barnavæn lönd. Hægt er að hafa í sig og á án þess að drepa sig á því og sjá aldrei barnið. Ég var að staulast gegn um Dagens Nyheder um daginn því einhver hafði skilið það eftir á Schiphol. Það gekk þokkalega, svo ég held ég næði sænskunni á kannski 2-3 mánuðum. Svo væri ég miklu sáttari við að gera kvikmyndir á sænsku en hollensku. Málið er svo ofboðslega ljótt og karakterlaust.

Er ekki fallegt í Malmö? Er Svíþjóð ekki málið? 

Vandinn dreifist til Svíþjóðar

Samkeppni

Það er sorglegt að að koma heim og sjá hvernig farið er fyrir þjóðinni. Ein matvöruverslun (Bónus), ein verslun með afþreyingarefni (Skífan). Auðvitað eru aðrar verslanir, en þessir aðilar eru svo stórir að þeir stjórna markaðnum. Ég fór úr búð í búð að leita af diskum með Megasi um helgina. Ég fann loks tvo... í fríhöfninni á leiðinni út.

Auðvitað myndi frjáls verslun að utan ekki hjálpa mikið við að finna íslenskar vörur, en allt annað yrði auðveldara. Geti íslendingar farið að versla á netinu af einhverju viti, er það aðhald og samkeppni fyrir íslenskar verslanir. Betra fyrir neytendur. Myndi sennilega vera betra fyrir verslanirnar líka, því þær myndu bjóða upp á betra úrval og verða betri fyrir vikið.

Allt sem losar íslendinga undar fákeppninni sem nú ríkir hlýtur að vera af hinu góða. 

Vill fella niður tolla og skatta af ódýrustu pökkum

Hvað myndi ég gera við 65 milljónir?

Ef ég ynni 65 mijlljónir, myndi ég kaupa mér einfalda íbúð á Íslandi og flytja kvikmyndafyrirtækið, Oktober Films, norður undir heimskautsbaug. Ég myndi setja 20 milljónir inn í það og fara út í kvikmyndaframleiðslu. Ég myndi auðvitað vilja gera eigin myndir, en það væri gaman að sjá hvað grasrótin heima gæti gert. 20 milljónir eru kannski ekki stór upphæð, en ég hef áhuga á "low budget" kvikmyndagerð og myndi vilja prófa að gera íslenskar kvikmyndir sem stæðu undir sér. Einhvern tíma bloggaði ég um sjö milljóna myndir. Ég myndi henda þeirri hugmynd í framkvæmd.

En ég vann ekki 65 milljónir. 

„Nauðsynlegt að róa sig niður"

Verðtrygging

Þetta skiptir engu máli meðan verðtryggingin er við lýði. Hún er tímaskekkja og á ekki við lengur. Ég veit ekki til þess að hún sé til í öðrum löndum, þótt vaxtaprósentan sé svipuð.

Lækkun vaxta jákvæð skilaboð

Rökræður um alls ekki neitt

Reynisfjara er yndislegur staður. Ég kom með hóp fólks þangað í ágúst 2006 til að taka upp atriði í stuttmynd. Þar á meðal voru þrír útlendingar. Öllum fannst þetta stórmerkilegur staður. Ég kom svo aftur viku seinna með ferðalang. Það var brennandi heitt, heiðskýrt og landslagið sérstakt. Jafn sérstakt og fyrri daginn, en allt öðruvísi því veðrið var allt annað. Myndirnar eru teknar í blíðviðrinu í lok ágúst 2006. Fleiri myndir eru í albúmi á síðunni.

Ég vissi ekki að Reynisfjara gæti verið svona varasöm, enda er ekkert sem varar mann við. Ég komst að því nokkrum mánuðum seinna þegar einhver sogaðist út. Það sem ég er ekki alveg að fatta er þetta vesen með hver á að borga eitthvað skilti. Meðan fólk er að drepast eða næstum því drepast er fólk að rífast yfir því hver eigi að borga fyrir skilti. Nú veit ég ekki hvað skilti kostar, en fyrst það er hægt að planta þeim niður við öll gatnamót og víðar, geta þau ekki verið mikið dýrari en lítið álver.

Hættum að væla og hendum þessu upp. 

Vilja kosta skilti í Reynisfjöru

1000 heimili undir hamarinn og ofsahræðsla við hryðjuverk

Ég var að vinna á Schiphol í morgun. Tvennt sló mig og hafði það hvort tvegga með Bandaríkin að gera.

1. Þúsund heimili undir hamarinn.

CNN var að tala um að íbúðamarkaðurinn í Bandaríkjunum væri svo veikur að ein milljón heimila væru að fara undir hamarinn. Svo maður setji þetta í íslenskt samhengi, eru það 1000 fjölskyldur sem væru að fara á hausinn. Það væri athyglisvert ef einhver veit hver staðan er heima. Hvað eru margir að missa heimili sín? Mun þetta hrun í USA hafa áhrif á Íslandi og viðar? Mun þetta verða til að ríkir verði enn ríkari með því að sópa til sín ódýrum fasteignum?

2. Ofsahræðsla við hryðjuverk.

Ég var beðinn um að hjálpa til við hlið þar sem Royal Air Maroc var að fara til Nador í Marokkó. Það var eitthvað vesen og það þurfti "karlmann" til að tala einhverja farþega til. Málið var leyst þegar ég mætti á svæðið, en fyrst ég var þarna, hjálpaði ég til við að koma barnakerrunum út í vél.

Þetta var full Boeing 747 með 457 farþega innanborðs, svo það var nóg af kerrum. Thermos brúsi datt úr einni kerrunni og þar sem búið var að loka vélinni og enginn vasi var á kerrunni, tók ég brúsann með mér inn í flugstöð og henti honum í ruslið.

Við sátum við tölvurnar og ræddum málin þangað til vélinni var ýtt frá flugstöðinni. Klukkan var rúmlega ellefu og mitt næsta verk var að tengja brúna við El Al vél sem átti að koma að næsta hliði um 11:40. Delta átti svo að koma að hliðinu sem við vorum við og fljúga þaðan til New York.

Öryggisverðirnir mættu á svæðið til að undirbúa komu Delta farþeganna. Þeir kíktu allsstaðar og skoðuðu allt. Einn skoðaði ruslafötuna með brúsanum. Hann kallaði á félaga sinn og sagðist hafa fundið grunsamlegan hlut, Thermos brúsa. Ég sagði þeim að hafa ekki áhyggjur, brúsinn hafi komið úr kerru sem hafði farið gegn um öryggisskoðun klukkutíma fyrr. "Já", sagði öryggisvörðurinn, "en þetta er áhættuflug (high-risk flight) og við getum ekki tekið neina áhættu". Hann hringdi svo í yfirmann sinn sem sendi sérstakt fólk á vettvang.

Ég þurfti að fara og sinna mínu El Al verkefni, svo ég gat ekki fygst með eftirmálum, en ég gat ekki annað en brosað. Við erum orðin svo hrædd við hryðjuverk að það jaðrar við móðursýki. Reyndar held ég að ef einstaklingur myndi haga sér eins og Bandaríkin, yrði sá hinn sami sendur til sála. 

Glitnir spáir 7% lækkun fasteignaverðs

Matvælaverð í ESB

Fólk er mikið að væla um matvælaverð á Íslandi, enda ekki von. Í hvert skipti sem ég kem heim og kaupi í matinn er búið mitt tekið til gjaldþrotaskipta. Hér um bil. Einhvern tíma lofaði ég einhverjum að birta hér matvælaverð í Hollandi, þar sem ég bý. Á laugardaginn á ég stórafmæli, a.m.k. ef mark er takandi á hinu fallega lagi Brian May sem fyrst birtist á hljómplötunni A Night at the Opera, og keypti ég því eitthvað í matinn fyrir mig og fuglana sem vilja endilega gera mér lífið leitt í garðinum í sólinni við grillið. Listinn er hér að neðan. Verðin eru í evrum.

Keypt í Lidl í Zwanenburg, Hollandi:
2x 2.49,- Viðarkol
2x 1.19,- Appelsínusafi (1.5L)
6x 2.59,- Chardonnay hvítvín (keypti bara kassa því þetta er svo asskoti gott vín)
1x 1.59,- Hamborgarar (12 stk, frosin)
2x 6.49,- Barbeque Grill Box (16 stk frosið grillkjet í hvorum kassa, borgarar, kjúklingur og eitthvað)
1x 0.49,- Hamborgarabrauð (6 stk.)
2x 1.59,- Kartöflusalat (1kg pakkinn)
1x 1.75,- Fruit King (12 stk. barnajógúrt, 100gr skammturinn)
1x 6.99,- Flísabor (pabbadagsgjöf fyrir tengdó, skerir innstungugöt í flísar)
9x 0.42,- Bjór (1/2 lítri)
2x 0.69,- Kókómjólk (3x 0.2l í pakka)
1x 0.99,- Iceberg (óskorinn haus)
1x 0.89,- Gróft skorið brauð
1x 0.95,- Prinskex vanillu
1x 0.95,- Prinskex súkkulaði
1x 1.75,- Chocowaffles (nokkurs konar prins póló bitar, 400gr)
1x 1.79,- Súkkulaði (2x 200gr)

Samtals 63.05,- evrur (7524,- kr miðið við 119kr evru)

Þannig var það. Þetta er svo sem ekki allt sem þarf fyrir helgina og það er líka eitthvað þarna innan um sem ekki er fyrir ófögnuðinn, en þetta gefur kannski húsmæðrum í Dalasýslu hugmynd. Nú er bara að skoða þetta, umreikna og bera saman. Fara svo niður á Alþingi og flauta ef tilefni er talið vera. 

„Yfirþyrmandi“ magn matvæla á haugana

Engar íslenskar kvikmyndir á netinu?

Fyrir 2-3 árum fékk ég stórsnjalla hugmynd, að selja íslenskar kvikmyndir á netinu. Ég setti mig í samband við kvikmyndafyrirtæki sem hafa framleitt vinsælustu íslensku kvikmyndirnar á undanförnum árum og áratugum. Yfirleitt fékk ég ekki svar, en ef þau komu voru þau ekki mjög jákvæð. Þessi á höfundarréttinn, við erum ekki tilbúin í svona.

Oft er kastað til hendinni þegar Íslenskar kvikmyndir eru settar á DVD diska. Myndin er annað hvort í "full screen" þótt hún hafi ekki verið sýnd þannig í bíó. Ef hún er wide screen er það oft plat, því hún er í raun full screen með svörtum röndum að ofan og neðan. Upplausnin er því töluvert lægri en ef fólk hefði verið að vanda sig. Svo er oft sama og ekkert aukaefni. Þetta eru því diskar svipaðir útsöludiskunum erlendis, sem eru að seljast á 3-5 evrur og 5-fyrir-10 evrur.

Hugmyndin var að taka hverja mynd fyrir sig, setja hana á stafrænt form ef ekki var til góð útgáfa af henni og setja eitthvað aukaefni á diskinn. Það hefði getað verið eitthvað einfalt, eins og viðtöl, trailerar og fleira. Myndin yrði svo textuð á helstu evrópumálin. Diskarnir yrðu svo seldir gegn um netið til íslendinga og útlendinga, hverra þeirra sem hefðu áhuga á íslenskri kvikmyndagerð. 4-6 titlar yrðu gefnir út ár hvert. Einfaldari hugmynd var bara að selja diskana og vera ekki með neitt vesen.

Kannski var þetta bjánaleg hugmynd, en ég er ekki svo viss. Það er allavega ótrúlega lítið úrval af íslenskum diskum í búðum og á netinu. 

Eldra fólk kaupir á netinu

Púsl - við líka?

Ég verð að viðurkenna að mér finnst nýja myntin bara nokkuð skemmtileg. Hún hefði verið skemmtilegri hefðu þeir notað Brittaníu í staðinn fyrir skjaldamerki Betu gömlu, en svona eru royalistarnir.

Væri ekki gaman að gera eitthvað skemmtilegt við íslensku myntina? Fiskarnir eru farnir að þreytast. Kannski ættum við að nota kort af íslandi.

200kr. Kortið allt.
100kr. Hálendið.
50kr.  Vesturland.
10kr. Norðurland.
5kr. Austurland.
1kr. Suðurland.

Fyrst við erum að dúlla við peningana okkar gætum við lagað seðlana líka. Hvernig væri að fara aftur til gömlu krónunnar þar sem fallega staði á landinu var að sjá? Þetta yrðu auðvitað nýjir seðlar og ný hönnun. Ég get ímyndað mér að Gullfoss, Herðubreið, Dyrhólaey og fleiri staðir kæmu vel út. Svo væri hægt að nota okkar merkilegustu mannvirki líka. 

Nei? Já? 

Lítil ánægja með nýtt útlit pundsins

Landráð?

Nú virðast flest spjót beinast að okkar eigin íslensku bönkum. Flest bendir til að þeir hafi eitthvað með hrun krónunnar að gera. Ég hef rétt um meðalvit á fjármálamörkuðum, svo ekki vil ég segja of mikið. Tvennt vil ég þó vita.

1. Er ekki hægt að sjá hver keypti hvaða hlutabréf og hvenær? Þannig væri hægt að sjá, svart á hvítu, hvað kom skriðunni af stað. Þannig gætum við vitað hvort þetta sé einungis veikum gjalmiðli að kenna eða hvort einhverjir séu að leika sér með markaðinn til að maka krókinn.

2. Er eitthvað hægt að gera til að verja okkar litla markað og gjaldmiðil? Við erum svo agnarsmá, fjárlögin brot af veltu sumra stórfyrirtækja. Við getum ekki leyft kerfinu að vera það veikt að einhver geti einfaldlega keypt Ísland með manni og mús. 

Seðlabankinn leggi gildru fyrir spákaupmennina?