Kvöldið fyrir stóra daginn

Dagur er að kveldi kominn, en morgundagurinn lætur mig ekki í friði. Á morgun og föstudag mun ég, ásamt vöskum hópi, kvikmynda tvenna hljómleika bresku (sorry) hjómsveitarinnar Uriah Heep. Undirbúningurinn gekk vel þangað til í gær. Einn af sex kvikmyndatökumönnum forfallaðist. Ekkert stórmál, því ég hafði lofað fimm. Svo heyrði ég klukkan 10:33 í gær að við ættum að taka upp hljóðið líka. Ég var ekki par sáttur, enda á ég ekki multitrack tæki og hef ekki verið að vesenast í hljóðinu áður. Ég sendi emil til allra sem ég þekki í bransanum og hingdi í fleiri. Ekkert gekk. Þetta reddaðist þó í dag. Ungur maður sem þekkir einhvern sem ég kannast lauslega við hafði samband og bauð fram þjónustu sína og 24 rása græjunnar sinnar.

Hugmyndin hafði verið að eyða mánudegi til miðvikudags í að hóa saman hópnum, fá sér kaffi og ræða málin. Við myndum skoða hver væri á bíl og hvernig best væri að standa að öllu. Það gerðist ekki, því ég var á útopnu að redda hljóðdæminu. Eins og einhver tæknilegur umboðsmaður hljómsveitarinnar sagði, ef þetta er ekki tekið upp á fjölrásatæki getum við alveg eins sleppt þessu. Ég get svo sem ekki verið fúll út í hann, þó ég hafi rétt fyrir mér og þeir hafi misskilið mig. Þegar maður er farinn að vinna með svona frægu fólki verður maður að standa sig og redda hlutunum, eða sleppa þessu. Vilji ég þykjast vera kvikmyndagerðarmaður af einhverjum kaliber verð ég bara að gera það sem gera þarf.

Nú er sem sagt liðið á kvöldið fyrir fyrri hljómleikana. Á morgun kemur í ljós hvort hvort ég hafi staðið mig í undirbúnungnum. Morgundagurinn er sennilega mikilvægasti dagur minn til þessa í kvikmyndabransanum. Það eru miklir peningar í húfi og mannorð manns, þannig lagað. Gangi þetta upp, verði þetta góð hljómleikamynd, er framtíðin björt. Klikki þetta er ég kominn aftur fyrir byrjunarreit.

Nú er ég farinn að sofa. Morgundagurinn verður langur. 

Allir eru vondir við okkur

Nú eru það þjóðverjar. Hvar endum við? Í kring um 1932?

Ég átti mitt Árni-Darling moment í gær. Klukkan 10:33 að morgni fékk ég svar við tölvupósti sem ég sendi fyrir viku síðan. Í þeim pósti hafði ég spurt um síðustu óskir Júæja Híp áður en við förum í að taka upp hljómleikana á fimmtudag og föstudag. Ég lét eina litla spurningu fylgja með, hvort hljóðupptakan væri ekki í góðum höndum hjá þeim. Ég hafði nefninlega sagt frá upphafi að þeir þyrftu að sjá um það sjálfir, hljóðblanda og senda okkur svo hljóðrásina. Nei, hann sagði að það væri í okkar höndum. Merkilegt, því ég hafði ekki bara sagt það í síma að þeir yrðu að gera það, heldur á ég tölvupóst frá því í júlí þar sem ég tek það fram. En það þýðir ekki að væla. Þetta er viðkvæmt mál og ef ég fer í rifrildi verður þetta sennilega blásið af. Maður verður að redda þessu.

Ég var því á útopnu í allan gærdag, reynandi að finna lausn á þessu máli. Hvernig get ég tekið upp 30 hljóðrásir á þeim fjárlögum sem ég hef, því ég hafði alls ekki gert ráð fyrir að standa í þessu sjálfur og borga einhverju mobæl stúdíói fyrir. Nú voru góð ráð dýr.

Það er enn ekki komið á hreint hvernig þetta verður leyst. Ég er nú að bíða eftir símtali frá einum, tölvupósti frá öðrum og þarf að hringja í þann þriðja.

Ég hafði ætlað mér að eyða síðustu tveimur dögunum í að plana kvikmyndaupptökurnar, en verð að geyma það og vona það besta, því hljóðið gengur fyrir.

Alltaf gaman að eiga við breta. 

Vaxandi reiði í garð Íslendinga

Óli brettir upp ermarnar ... og burt með spillingarliðið!

Tími diplómatískra orðaleikja er liðinn, bæði heima og erlendis. Mistök voru gerð og við vitum það. Ísland hefur gerst sekt um hrikalegt gáleysi, en hvar á þetta að enda? Ég er ánægður með Óla. Hann er okkar eina von. Jú, hann var ansi vel innan um hjá gosunum, en hann er samt okkar eina von. Hann er þekktur og virtur á alþjóðavettvangi og þegar hann segir eitthvað er hlustað.

Það sem ég vil sjá frá honum á komandi dögum er meira af þessu. Talaðu okkar máli á alþjóðavettvangi. Sýndu heiminum að við erum ekki svikarar og glæpahyski upp til hópa. Svo má hann setja þrýsting á stjórnvöld, jafnvel fara að tala um þjóðstjórn, verði okkar mál ekki leyst hratt og örugglega. Bara það að hann tali um það setur pressu á ríkisstjórnina að gera eitthvað. Gerist ekkert, má hann alveg fara að undirbúa stjórnarslit og myndun þjóðstjórnar með vit á málunum.

Hann var endurkosinn í sumar. Í ljósi síðustu vikna voru það mistök. Þetta er hans tækifæri til að sanna að hann sé verðugur forseti. Taki hann ekki fast á málunum núna, mun það eyðileggja orðspor hans að eilífu. 

Forsetinn gagnrýndi nágrannaríki

Hverjir eru eigendur DV? ... burt með spillingarliðið

Ég lýsi hér með yfir hrifningu minni á málflutningi DV. Allavega í þessu máli. Svarið sem þeir gefa er skýrt og án pólitísks bulls. Það er aðdáunarvert ef fjölmiðill þorir að vera eins beiskeyttur og DV í þessu máli. Íslendingar, og allir reyndar, eiga rétt á fréttum sem eru ólitaðar pólitík og hagsmunum.

Hver á DV? 

...og að lokum, af hverju er ekki færsluflokkurinn Fjölmiðlar til? 

DV segir yfirlýsingar ríkislögreglustjóra villandi

2000 manns á klukkutíma

Gegndarlaus og tilgangslaus slátrun fyrri heimsstyrjaldarinnar hélt áfram fram á síðustu mínútu. Skrifað var undir vopnahlé klukkan fimm að morgni, 11 nóvember 1918, en gekk ekki í gildi fyrr en klukkan 11, sex tímum seinna. Áætlað er að tala látinna og særðra á þessum síðustu klukkustundum hafi verið yfir 10.000 manns.

 

Aldrei aftur... 

Ég ætla að græða! ... burt með spillingarliðið

Af hverju þurfum við lán? Mér er sagt að það sé til að styðja við krónuna þegar hún fer á flot. Sumir óttast þó að hún muni sökkva eins og steinn og lánin hverfa. Við verðum því með verðlausa krónu og lán sem við getum ekki borgað.

Ég sé mér leik á borði. Ég sel húsið hér í Hollandi og set þær evrur sem ég á eftir inn á banka. Segjum að ég fengi 100.000 evrur, því ég er búinn að búa svo lengi í sama húsinu og hér fóru verðin upp út öllu valdi. Ég ætti sennilega ekki meira en 50.000, en segjum 100.000 til að gera dæmið skemmtilegra.

Nú gæti ég keypt mér blokkaríbúð í Fellunum, því evrurnar mínar eru 16 milljóna virði. Ef krónan fer á flot og spár standast, segjum að evran fari í 250 kall, get ég átt skuldlausa eign að verðmæti 25 milljónir. En krónan mun sennilega ekki stoppa í 250 kallinum, heldur fara nær 350 kalli eða yfir 400. Ég gæti átt 40 milljón króna einbýlishús skuldlaust! Rosalega ætla ég að græða!

En málið er ekki svona einfalt. Ef við í útlandinu (og bankamenn, eins og ég og fleiri skrifuðum um í gær) græðum svona mikið, tapa íslendingar af sama skapi. Ef ég get komið með matarpeninga vikunnar og keypt mér hús, þannig lagað, hlýtur dæmið að líta hrikalega út fyrir það fólk sem fær útborgað í krónum.

Eigum við ekki bara að sleppa þessum lánum, setja krónuna á eftirlaun og taka upp evru einhliða? Og losa okkur við spillingarliðið. 

Finnar vilja meiri upplýsingar

Ekki hissa ... burt með spillingarliðið!

Við erum í vanda. Við gerðum samning. Við viljum pening. Norðmenn hjálpa en svíar ekki. Fólk er hissa, en hverju bjóst það við?

Það er tvennt alveg ofsalega mikið að á Íslandi og þarf að fara strax. Í þessari röð. Seðlabankastjórn. Ríkisstjórn. Svo skal moka út úr Fjármálaeftirlitinu þar sem menn eru annað hvort sofandi eða spilltir. Ég hef mínar kenningar en nenni ekki að fá á mig meinyrðamál. Að lokum mætti stokka upp í bönkunum, breyta einhverju fleira en kennitölunni og nafninu. Ekki að gamla nafnið + Nýji sé neitt nýtt, þannig.

Einhver sagði að lán til Íslands með núverandi stjórnvöld við pottana væri eins og að gefa róna brennivín. Sannleikskorn þar á ferð.

En hvað ætlum við svo að gera við alla þessa peninga sem við fáum lánaða? Það virðast bankastarfsmenn vita, miðað við það sem ég var að heyra. Þeir selja nefninlega húsin sín og kaupa gjaldeyri. Þeir vita að þegar lánin eru í höfn, verður krónan sett á flot aftur og hún mun sökkva eins og steinn. En hvernig geta þeir keypt gjaldeyri fyrir milljónir? Spyr sá sem ekki veit. Spilling kannski?

Ef ég væri útlendingur myndi ég ekki snerta Ísland með uppþvottahanska og töng. Jafnvel þó ég væri svíi. Við verðum að taka til ef við viljum að hlustað sé á okkur. Sé þetta gjaldeyrismál satt, er tími eggjanna liðinn. Einn molotov, takk. Þetta er farið út í rugl.

Svíar sögðu nei

Þurfum við lán? ... burt með spillingarliðið!

Mér skilst að ríkissjóður sé ennþá skuldlaus, þrátt fyrir allt. Það séu bankarnir sem sitji með skuldirnar og vonast sé til að þeir eigi eignir á móti. Mér skilst að við þurfum ekki að borga meira en það sem var til í tryggingasjóði. Til hvers þurfum við þá sex milljarða dollara lán, sem eru 775 milljarðar króna, 2.5 milljónir á hvern mann, konu og smábarn?

Það virðist vera þannig að við þurfum eiginlega ekkert að nota þennan gjaldeyri. Þetta sé bara svona einhvers konar öryggissjóður til að tryggja krónuna þegar hún fer á flot. Þetta skilst mér á því sem ráðamenn og mér lesnari menn segja. Mér skilst líka að það sé alvöru hætta á að krónunni sé ekki treyst og að þessi lán muni brenna upp við flotið. Þá hef ég bara eina spurningu.

Þurfum við að setja krónuna á flot? Eigum við ekki bara að gleyma henni? Ég hef látið telja mér trú um að Seðlabankinn eigi nógu mikið af evrum til að skipta út öllum krónum sem eru í umferð. Megnið af okkar fjármagni eru bara tölur í tölvu, svo seðlamagn skiptir tiltölulega litlu máli. Það sem þyrfti að gerast er að gengi krónunnar yrði ákveðið og svo yrði öllu skipt. Fólk gæti skipt út krónunum á sex mánaða tímabili. Það yrði ekkert gengishrun í kjölfar flotsins, engin erlend lán sem hyrfu í verðbólgubáli, myntkörfulán íslendinga myndu jafna sig, verðtrygging yrði óþörf.

Ég hef alltaf verið harður stuðningsmaður krónunnar og ekki viljað sjá neitt annað á mínu ástkæra Íslandi, en ég er ekki viss um að við höfum efni á að halda henni. 

Enn vantar 5 milljarða Bandaríkjadala

Allt það versta ... burt með spillingarliðið

Ríki og sveitarfélög eru frábrugðin venjulegum fyrirtækjum. Þeim ber að tryggja stöðugleika eins og hægt er. Þessi ákvörðun Garðabæjar er arfavitlaus og mun koma í hausinn á þeim, eða öðrum. Atvinnulausir gera engum gagn, þeir kosta þjóðfélagið pening í formi bóta og eiga á hættu að verða andlega veikir ef ástandið endist eitthvað. Maður sem hefur verið atvinnulaus í einhverja mánuði á oft erfitt með að fara aftur út á vinnumarkaðinn þegar vinna býðst.

Þetta er ekki tími fyrir niðurskurð í opinberum framkvæmdum. Þvert á móti, á að setja allt í gang svo að ástandið haldist eins eðililegt og hægt er. 

Skólabyggingum frestað í Garðabæ

Hverju breytir það í Hollandi? ... burt með þetta spillingarlið!

Þessi blessaði forstjóri Fjármálaeftirlitsins bendir á fjármálaráðherra og segir að hann hafi vitað að veseni Icesave í vor. Gott og vel. Það þarf sjálfsagt að moka undan Björgvin eins og öðrum. En það breytir ekki að þessi forstjóri með óflekkaðan flipa blessaði opnun Icesave í Hollandi í júní, nokkrum mánuðum seinna.

Þeir geta bent á hvorn annan, en þeir eru allir sekir! 

FME: Upplýsti ekki ráðherra