Gengið um lónsbotninn?

Það er verið að setja innstunguna í samband. Hinn dæmdi er sestur í stólinn. Það er bara eitt sem getur bjargað málunum núna, náðun fylkisstjórans. Lítil hætta á því, það var hann sem setti gildruna. Votur svampurinn, vatnið lekur...

Það er allavega svona sem ég hugsa um Kárahnúkavirkjun og lónið. Veit ekki hvort þetta sé kannski meira nauðgun en aftaka.

Ég ákvað í vetur að fara á fjöll í sumar. Það er um að gera að sjá svæðið áður en því er drekkt. Spurningn er, eru margir sem gera þetta? Ætla margir að nota sumarfríið, eða hluta af því, til að berja hið dauðadæmda land augum?

Á skjaldbökuát rétt á sér?

Ég sá heimildamynd um skjaldbökuveiðar og át í Indónesíu og þar í kring. Þetta var líkara splattermynd en heimildamynd. Ég fæ gæsahúð við að skrifa þetta.

Það sem þeir gera er að setja skjaldbökuna á bakið og skera hana úr skelinni. Henni er haldið lifandi eins lengi og hægt er því annars eitrast kjötið. Þær eru sem sagt fláðar lifandi.

Merkilegt að maður sjái ekki meira um þetta mál, því fá dýr fá að þjást eins mikið af manna völdum.

Þessi baka hefur kannski dáið of snemma. 

Tíu létust eftir neyslu skjaldbökukjöts

Hvalveiðar - Moggapistill 8 ágúst 2003

Ég skrifaði þetta fyrir þremur árum þegar hvalveiðar voru fyrst á dagskrá. Maður hefur fundið fyrir því að ímynd Íslands hefur dofnað eitthvað síðan. Datt í hug að setja þetta hérna inn:

Hvaða þjóð hefur jákvæðustu ímynd í heimi? Ísland. Fólkið er fallegt og gáfað, landið er stórbrotið og tónlistin er sérstök.

Það er gaman að vera íslendingur í útlöndum. Allir eru svo spenntir yfir hvaðan maður kemur og vilja vita allt um land og þjóð. Er ekki ofsalega kalt? Þekkirðu Björk? Hvernig er það með þetta vetnisprógramm? Verða íslendingar orðnir óháðir olíu eftir nokkur ár?

Svo er það efnahagurinn. Meðan Evrópa og Ameríka engjast um og sjá ekki fram á efnahagsbata og velta fyrir sér hvað gerðist, meðan atvinnuleysi í stærstu löndum Evrópu skríður yfir 10%, eru íslendingar að græða sem aldrei fyrr. Virkjanir, hugmyndir og svo auðvitað fiskur.

Ísland er sem sagt eina landið í heiminum sem er að gera það gott. Ísland er kraftaverk. Lítil þjóð í stóru landi sem gengur betur en stærri þjóðir í smærri löndum. Ísland er líka laust við blóðuga fortíðina sem flest lönd þurfa að lifa við. Að mestu leyti allavega. Fyrir utan hvalina. En maður getur alltaf sagt að við séum löngu hætt að veiða hvali. Núna eyðum við milljónum í að flytja einn hval norður í haf svo að hann geti jafnað sig og gleymt grimmd kvikmynda og dýragarða. Núna förum við með túrista í hvalaskoðun og skiljum ekki af hverju við vorum að drepa þetta í den. Við græðum miklu meira á ferðamennskunni en hvalkjöti.

Þess vegna skil ég ekki hvað Alþingi var að hugsa þegar það ákvað að hefja hvalveiðar á ný. Meirihluti þjóðarinnar virðist líka standa á bak við þessa ákvörðun. Þetta er allt ofsalega einfalt. Útlendingarnir skilja þetta bara ekki. Það eru rúmlega 40 þúsund hrefnur við Íslandsstrendur. Mikið fleiri annars staðar í Atlantshafi. Hvaða máli skipta 38 hvalir? Þetta er innan við 0,1%. Hvalkjöt er gott og okkar færustu kokkar eiga eftir að sanna það fyrir yngri kynslóðinni. Svo er þetta bara í vísindaskyni. Við verðum að vita hvað þessi kvikyndi eru að éta. Til að byrja með, að minnsta kosti. Þetta er bara fyrsta skrefið í að hefja hvalveiðar í atvinnuskyni. En verum ekkert að hafa allt of hátt um það. Þeta er allt í lagi. Hvað með það þó að nokkrir þýskir grænfriðungar fari í fýlu og rölti um götur Dusseldorf með grímur og málaða bómullardúka?

Vandinn er að þetta hefur ekkert með Greenpeace að gera. Heimurinn er allur á móti hvalveiðum. Bandaríkin hafa fitlað við orðið viðskiptaþvinganir. Stórverslanakeðjur í Evrópu munu hætta að selja íslenskar vörur vegna þrýstings frá viðskiptavinum. Ferðalangar munu fara til annara landa. Það er vitað mál að fólk sem heimsækir Ísland eru svonefndir “ecotourists”, þeir hrífast af náttúru, bæði plönu og dýraríki og fallegu landslagi. Þeir hafa hingað til séð Ísland sem ríki sem græðir upp landið, verndar villt dýr og setur upp þjóðgarða hér og þar svo að land haldist óspillt. Þeir hafa ekki áhuga á að fara í hvalaskoðun til að sjá uppáhalds dýrin sín skotin með nýju, fínu sprengiskutlunum. Ef þetta væru bara nokkrir hippar sem tíminn gleymdi, væri þetta kannski allt í lagi. En sannleikurinn er að íslendingar eru að fremja pólitískt sjálfsmorð á alþjóðavettvangi.

Hvers vegna? Er þetta þrjóska? Þjóðremba? Varla getur verið að þessi 38 dýr muni skila svo miklum arði í ríkissjóð að það sé þess virði að sverta ímynd Íslands á alþjóðavettvangi. Ekki sjá þeir fram á hvalveiðar muni skipta meiru máli en ferðaþjónustan? Hvers vegna er þá verið að buna sér út í þetta núna? Af hverju er verið að fórna Íslandi fyrir þennan málsstað? Við vorum orðin heimsborgarar. Hvenær ætla íslendingar að taka ofan lambhúshettuna?

VGA 8.08.2003 

Hvalaskoðunarsamtök Íslands mótmæla fyrirhuguðum veiðum á 50 hrefnum

Ameríkanar eru klikk...

Skemmtilegarnir, Ameríkanar. Að maður skuli hafa virt þessa þjóð. Það hefur sennilega fyrir tíma Gogga Runna.

Annars var það John Lennon sem söng "...first you must learn how to smile as you kill..." Þetta tekst bandaríska hernum svona þrælvel en svo kvarta þeir þegar fólk skemmtir sér með þetta. Þeir segja heiminum stríð á hendur, gera loftárásir, innrásir í tvö lönd og horfa til þess þriðja með slefið lafandi niður á höku. Svo kemur einhver hermaður heim, er auðvitað kolruglaður á því sem hann hefur upplifað og þeir fara í fýlu þegar hann lýsir því sem gerist í stríði. 

Bandaríska varnarmálaráðuneytið fordæmir tónlistarmyndband

An Inconvenient Truth

Er líf eftir tapaðar forsetakosningar? Það er ekki annað að sjá. Al Gore var aldrei í neinu sérstöku uppáhaldi hjá mér en það er ekki spurning að heimurinn væri í betri höndum undir hans leiðsögn. Varla hægt að bera hann saman við Texas-apann.

Þeir sem vilja vita hvað hann (ekki apinn) er að gera þessa dagana ættu að skoða þetta. Það ættu reyndar allir að sjá þetta.

Eru Íslandsvinir tímasóun?

Ég var að finna síðu Íslandsvina. Þetta er hópur sem lætur sér annt um náttúru Íslands. Hægt er að ná í lítinn bækling á síðunni þar sem sjónarmiðum þeirra er komið á framfæri. Þau koma með góð rök á móti stóriðju og mæli ég með að allir lesi þetta skjal, hvort sem þeir eru með eða á móti. Sé maður á móti frekari stóriðjuframkvæmdum styrkist mður í þeirri trú við lesturinn. Sé maður meðfylgjandi frekari framkvæmdum ætti maður að geta komið með mótrök. Ef svo er ekki, þá er kannski kominn tími til að hugsa málið.

Ég minntist á tímasóun í titlinum. Að berjast fyrir landi sínu er auðvitað hetjudáð, ekki tímasóun. Að vera annt um náttúru Íslands og jarðar yfirleitt ber vott um þroska. Svoleiðis sé ég það allavega. Þegar stjórnlaus græðgin tekur völd og öllu má fórna fyrir skyndigróðann ber það varla merki um þroska. Við erum að tala um skyndigróða því svo til öllum fyrirtækjum er stjórnað með skammtímasjónarmið í huga. Við verðum að græða í ár, segir frmkvæmdastjórinn, því annars missi ég vinnuna þegar fjárfestarnir pirrast. Það að stóriðja á Íslandi sé fjárfesting í framtíðinni er bull. Þesi fyrirtæki fara um leið og þau geta grætt meira annars staðar.

Hvað um það, tímasóun? Á síðu Íslandsvina er hægt að skrifa undir áskorun þar sem stjórnvöld eru beðin um að hætta frekari stóriðju og fara að einbeita sér að því að byggja upp þjóðina, gera Ísland samkeppnishæft á sviðum sem virkilega skila arði, að sjá til þess að íslendingur framtíðarinnar þurfi ekki endilega að vera verkamaður í verksmiðju. Það er auðvitað gott og gilt að standa að svoleiðis undirskriftasöfnun, en ég hef mínar efasemdir. Þó að 150.000 undirskriftir safnist, mun það skipta einhverju máli? Munu stjórnvöld snúa við blaðinu? Munu þau hætta við áform sem unnið hefur verið að áratugum saman eða verður þetta einfaldlega endurunnið og notað sem skeinibréf?

Tungumál Myndarinnar? Skoðanakönnun!

Undirbúningur stuttmyndarinnar er kominn vel á veg. Þetta virðist allt líta vel út. Samt er ein efasemd að naga í mig. Ég samdi handritið á ensku. Þetta var engin spurning, ég er erlendis og mun markaðssetja myndina í Evrópu. Enska var því sjálfgefin. Ég valdi leikara sem menntaðir eru erlendis og reyndi að gera söguna eins hlutlausa og hægt er, hún ætti að geta gerst hvar sem er.

Svo var farið að hræra í hausnum á mér. Ég var að tala við hollenska konu um daginn og hún spurði af hverju ég tæki þetta ekki upp á íslensku. Þetta var svo furðuleg spurning, fannst mér, að ég spurði hvers vegna ég ætti að gera það. Henni fannst að myndin yrði meira spennandi, hún ætti meiri möguleika á að verða "cult" mynd á "útlendu" tungumáli. Svo sagði hún að hversu góð sem enskukunnátta leikaranna væri, yrði leikurinn sennilega betri og meira sannfærandi á móðurmálinu.

Rökin fyrir enskunni eru að það skilja hana flestir og mikið stærri hópur ætti að geta lifað sig inn í myndina.  Markaðssetning ætti að vera auðveldari, þó að markaður fyrir stuttmyndir sé að vísu mjög takmarkaður.

Ég er sem sagt alls ekki viss um hvað skal gera. Ég get snarað handritinu yfir á íslensku og notað það sem þegar er skrifað sem texta, en ég get líka bara haldið minu striki og gert enskumælandi mynd.

Það væri gaman að sjá hvað fólki finnst, svo endilega takið þátt í skoðanakönnuninni hér til vinstri. Kannski að það hjálpi til... 

Ég hata fólk

Maður leggur bílnum og það næsta sem maður veit er að það er búið að stórskemma hann. Einhver hálfviti keyrði utan í bílinn og lét sig svo hverfa. Aumingjar.

Eins og einhver rússneskur Czar sagði um árið, því meira sem ég umgengst fólk, því vænna þykir mér um hundinn minn.

Nú er bara spurningin, keyrir maður um á bíl sem lítur út eins og gömul drusla eða lætur maður tíuþúsundkallana fjúka?

Síðasti kall, flug 714 til Edinborgar

Ekki slæmt þetta. Tók mér frí á föstudaginn. Fjórir dagar án vinnu, um að gera að halda upp á það. Vér fljúgum til Edinborgar í fyrramálið, leigjum okkur bíl og keyrum um hálendið (Highlands). Ekki slæmt það, nema að veðrið er eitthvað að versna. Hvað um það, ef einhver skilur eftir falleg skilaboð hér að neðan, eitthvað skemmtilegt sem ég get lesið þegar ég er farinn að klepra aftur eftir helgi, skal ég setja einhverjar vel valdar myndir á bloggið. Annars ekki.

Takk fyrir, over and out. This was your captain sneaking...

Standing on a duck...

Það getur verið skondið að þýða af einu tungumáli yfir á annað. Allir kannast við brandara sem hreinlega er ómögulegt að þýða. Þó er hægt að leika sér með tungumál og þegar maður býr erlendis kemur það af sjálfu sér. Hér eru nokkur hugtök sem ég nota á daglegu tali. Þetta ruglar fólk í ríminu til að byrja með en það fyndnasta er að þeir sem þekkja mann fara stundum að nota þetta sjálfir. Hér eru einhver dæmi sem komin eru í almenna notkun í mínum vinahring:
I'm standing on a whistle (þegar étið er of mikið).
Standing on a duck .
Það er meira en ég er að verða of seinn í vinnuna. Ef einhver er að lesa þetta, komið endilega með fleiri dæmi.