Jóhanna móðgar...

...húsnæðiseigendur landsins með þessum útúrsnúningum. Hvernig getur beinasta leiðin verið í gegn um Brussel, samninga sem enn þarf að klára, setja í þjóðaratkvæði (það á að kjósa um þetta, ekki satt?) og skrifa undir? Svo þarf að tala um þetta í þinginu og setja í framkvæmd.

Er ekki einfaldara að hósta upp frumvarpi og bera fyrir Alþingi? Málið gæti klárast fyrir vorið! Hvernig getur það verið flóknara?

Svo er eitt sem gleymist oft að nefna. Þó verðtryggingin sé ekki almennt notuð innan ESB, er hún langt í frá bönnuð. ESB aðild er því engin trygging fyrir því að þessari bölvun verði létt af landanaum. 

Beinasta leiðin að ganga í ESB

Athugasemdir

[Eggert Guðmundsson, 2.2.2012 kl. 12:00]

Er ekki ESA nýbúið að úrskurða að breytilegir vextir á neitandalánum eru í ólöglegir skv. löggjöf Evrópusambandsins og þar með EES.

Það þarf ekkert frumvarp til Alþingis. Alþingi er búið að samþykkja þessi lög.

[Villi Asgeirsson, 2.2.2012 kl. 12:01]

Breytilegir vextir á húsnæðislánum eru mjög algengir hér í Hollandi, svo ég efast um það.

[Villi Asgeirsson, 2.2.2012 kl. 12:02]

En verðtryggingin snýst ekki um vextina.

[Villi Asgeirsson, 2.2.2012 kl. 12:06]

ESA hefur sennilega sagt að bannað væri að hækka höfuðstólinn, sem er svo augljóstmál að það ætti ekki að þurfa dómsmál til að skilja það. Þú tekur vissa upphæð að láni. Hvernig getu hún breyst, nema þú aukir við lánið eða borgir af því?

[Sleggjan og Hvellurinn, 2.2.2012 kl. 12:29]

Vextir á krónuláni verður alltaf háir.

Krónan er hávaxtamynt. Skiptir ekki máli hvort að það sér verðtrygging á henni eða ekki.

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 2.2.2012 kl. 12:32]

Þetta er meira en móðgun, þetta er kúgun.  " Ef þið gangist ekki inn á ESB dilluna þá verður ekkert gert í verðtrygginarvítisvélinni" Er það sem hún er í raun að hóta.

Jóhanna talar vitnanlega tungum tveim ekki síður en Steingrímur J.  Þetta sagði hún t.d. einu sinni;

 "Stöðugleiki, lítil verðbólga og lengst af jákvæður viðskiptajöfnuður hefur ríkt hérlendis á síðustu misserum. Jafnframt sýna mörg fyrirtæki mikinn hagnað og greiða niður skuldir sínar.           Þessi umskipti í efnahags- og atvinnulífi má að langmestu leyti þakka launafólki, en afleiðing þess hefur bitnað á launafólki, með auknum skuldum þeirra og litlum launahækkunum. Allt þetta ætti nú að skapa forsendur til að afnema verðtryggingu á fjárskuldbindingum heimilanna. "

http://www.althingi.is/johanna/greinar/safn/000017.shtml

Hafi þetta átt við 1996 þá á það ekki síður við nú!    En hvað hefur þá breytst?

Jú, Jóhanna!

Eða hvað?

Meinti hún kanski aldrei neitt. Fáum við ekkert nema lýðskurmara og ómerkinga inn á þing?

[Eggert Guðmundsson, 2.2.2012 kl. 14:39]

Verðbætur eru ekkert annað en vextir. Það hefur verið ca. 2 % verðbólga í Danmörku í mörg ár, en þessi verðbólga þar hefur ekki áhrif á neytandalán s.s. húsnæðislán.

[Sleggjan og Hvellurinn, 2.2.2012 kl. 16:05]

Rétt er það Eggert.

[Villi Asgeirsson, 2.2.2012 kl. 16:14]

Verðbætur hækka höfuðstólinn. Það gera vextir ekki. Tvennt ólíkt.

[Sleggjan og Hvellurinn, 2.2.2012 kl. 16:30]

Vextir leggjast gjarnan á höfuðstólinn þegar ekki er borgað af þeim.

[Villi Asgeirsson, 2.2.2012 kl. 16:49]

Allskonar kostnaður bætist við þegar ekki er borgað af láninu, en það er allt önnur saga.

Ef þú ert með óverðtryggt lán á breytilegum vöxtum, hækka og lækka afborganir eftir verðbólgu eða hverju sem notað er sem viðmið. Mánaðarlegar afborganir þyngjast og léttast. Höfuðstóllinn breytist þó ekki og lánið sjálft hækkar ekki.

[Sleggjan og Hvellurinn, 2.2.2012 kl. 17:04]

Rétt er það.

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 2.2.2012 kl. 18:59]

3 alvarlegir gallar á íslenska verðbótakerfinu. (sjálfsagt fleiri)

1. Hækkun vaxta bítur ekki sem skyldi sem veldur því að vextir verða of háir,miðað við það sem annars hefði þurft til að draga úr þenslu.

2. Þegar hagkerfið skreppur saman eins og við Hrunið, þá virðast vera forsenduskekkjur í viðmiðunargrunni verðtryggingarinnar sem valda því að samdrátturinn fellur á skuldara miklu fremur en fjármagnseiganda.Grein af sama meiði er að lán skuli hækka við verðhækkun úti í heimi.  Verðtryggingin er semsagt vitlaust útfærð.

3.   Verðtryggingin virðist stuðla að myndun bóluhagkerfis (rétt eins og of háir vextir). Líklega vegna þess að sparnaðurinn er verndaður með vísitölu sem virðist ekki vera í sambandi við raunhagkerfið (sjá t.d. 2) og svo að hún veldur of háum vöxtum (sjá 1)

Merkilegt er að þegar Íslendingar fóru að spara með aðstoð verðtryggingar þá fóru skuldirnar að aukast. Þversögn ekki satt?

[Villi Asgeirsson, 2.2.2012 kl. 19:28]

Takk fyrir gott innlegg, Bjarni. Það er hrikalegt að sjá tölurnar eftir 2004, í miðju góðærinu. Þarf að athuga hvað gerðist eftir 2008, þegar ég hef tíma.

[Sleggjan og Hvellurinn, 2.2.2012 kl. 23:26]

Þessi bóla efitir 2004 skrifast skuldlaust á Framsóknarflokkinn og þeirra kosningarloforð.

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.2.2012 kl. 05:03]

Hér á afar merkileg umræða sér stað.

Er ekki ESA nýbúið að úrskurða að breytilegir vextir á neitandalánum eru í ólöglegir skv. löggjöf Evrópusambandsins og þar með EES.

-- Lítum á íslensk lög um neytendalán:

7. gr. Heildarlántökukostnaður felur í sér allan kostnað af láninu, þar með talda vexti og önnur gjöld sem neytandi skal greiða af því...

8. gr. Þegar samningur er gerður skal lánveitandi gefa neytanda upplýsingar um kostnað þann sem frá er greint í 2.–6. tölul. 2. mgr. 7. gr. og jafnframt tilgreina hvenær slíkur kostnaður fellur á. Ef kostnaður er óþekktur skal lánveitandi, ef kostur er, veita neytanda upplýsingar um hvernig hann er reiknaður út eða áætla hver hann er.

10. gr. Árleg hlutfallstala kostnaðar er það vaxtaígildi sem jafnar núvirðið af greiðsluskuldbindingum lánveitanda annars vegar og neytanda hins vegar samkvæmt lánssamningi þeirra. Árlegri hlutfallstölu kostnaðar skal lýst sem árlegri prósentu af upphæð höfuðstóls lánsins. Hún skal reiknuð út í samræmi við stærðfræðilíkingu sem nánar skal mælt fyrir um í reglugerð er ráðherra setur.

-- Hefur einhver séð íslenskan lánasamning frá því fyrir 2008 sem tilgreinir þessar forsendur í svona miklum smáatriðum? Ekki ég og þess vegna eru þeir ólöglegir.

12. gr. Ef lánssamningur heimilar verðtryggingu eða breytingu á vöxtum eða öðrum gjöldum sem teljast hluti árlegrar hlutfallstölu kostnaðar, en ekki er unnt að meta hverju nemi á þeim tíma sem útreikningur er gerður, skal reikna út árlega hlutfallstölu kostnaðar miðað við þá forsendu að verðlag, vextir og önnur gjöld verði óbreytt til loka lánstímans.
Þegar reiknuð er út árleg hlutfallstala kostnaðar skal gera ráð fyrir eftirfarandi:
   1. Ef engin hámarksupphæð er tilgreind í lánssamningi skal hámarksupphæð láns, sem veitt er, teljast 150.000 kr.
   2. Ef ekki er tilgreindur ákveðinn lánstími og ekki er unnt að ráða hann af samningi skal lánstími talinn eitt ár.
   3. Ef í samningi er kveðið á um fleiri en einn greiðsludag skal ganga út frá endurgreiðslu á þeim tíma sem samningur kveður fyrst á um.

-- Íslensk lán með verðtryggingu hafa einmit ótakmarkaða fjárhæð verðtryggingar, sem samkvæmt ofangreindri lagagrein er óheimilt. Hún útilokar þó ekki verðtryggingu svo lengi sem á henni er þak (sbr. kröfur Hagsmunasamtaka Heimilanna um þak á verðtryggingu!) en gallinn er sá að á íslenskum lánasamningum, allavega frá því fyrir 2008, er ekki tilgreint neitt hámark, sem þýðir að það er þá 150.000 kr. takk.

Verðtryggingarákvæðið eins og það er framkvæmt hjá bönkunum (sem stenst reyndar ekki heldur vaxtalög eins og er útskýrt neðar) felur í sér að í hverjum mánuði er veitt nýtt lán fyrir áföllnum ógreiddum verðbótum. Þetta viðbótarlán, sé hámark þess ekki heldur tilgreint, getur semsagt aldrei numið meira en 150.000 burtséð frá því þó lögin heimili almennt verðtryggingu. Samkvæmt því reiknilíkani sem bankarnir nota sjálfir við útreikning verðtryggðra lána er lántökukostnaður þessa viðbótarláns um 270.000 kr.

Ef þú ert með lán sem uppfyllir ekki ofangreind skilyrði laganna er því hámarksfjárhæð þess 150+150+270+270 = 840þús. kr. sé eingöngu litið til fjárhæðartakmarkana. Fleira kann að hafa áhrif, t.d. kunna vaxtaákvæði að víkja til hliðar eftir að íslenskir dómstólar fundu upp nýtt lagahugtak haustið 2010 sem kallast "órjúfanlegt samband milli vaxta og verðtryggingar". Samkvæmt lögskýringum Hæstaréttar í gengistryggingardómnum má líta svo á að sé verðtrygging ólögleg þá hljóti vextirnir að vera það líka.

Lög um samningsgerð, umboð og ógilda löggerninga nr. 7/1936, 36. gr. c segir:

Samningur telst ósanngjarn stríði hann gegn góðum viðskiptaháttum og raski til muna jafnvægi milli réttinda og skyldna samningsaðila, neytanda í óhag. Ef slíkum skilmála er vikið til hliðar í heild eða að hluta, eða breytt, skal samningurinn að kröfu neytanda gilda að öðru leyti án breytinga verði hann efndur án skilmálans.

-- Með öðrum orðum, geri neytandi kröfu um það skal samningurinn gilda án hinna ólögmætu skilmála verði hann efndur án þeirra. Þegar lánið er komið niður fyrir milljón má leiða að því líkur að ansi margir væru búnir að fá að ansi mikla lausn á sínum skuldavanda. En til þess þyrfti einungis að framfylgja íslenskum núgildandi lögum.

Heldur einhver að stjórnendur í evrulandi hafi brennandi áhuga á því? Sem eru nýbúin að skipa Ungverjum að fara ekki eftir lögum sem þingið þar samþykkti!

Krónan er hávaxtamynt. Skiptir ekki máli hvort að það sér verðtrygging á henni eða ekki.

Reyndar er hún "hávaxtamynt" einmitt vegna verðtryggingar, sem hjálpar fjárfestum en refsar lánþegum. Í reikningsskilum fjármálafyrirtækja eru nefninlega verðbætur meðhöndlaðar eins og vaxtatekjur. Það er því rangt að tala um "hávaxtamynt" en miklu nær að tala um "mynt sem tryggir fjárfesta fyrir vaxtatapi".

Verðbætur eru ekkert annað en vextir.

Ójú það eru þær sko aldeilis. Þrátt fyrir áðurnefndar reikningsskilareglur leyfa reglur Seðlabankans bönkum jafnframt að færa verðbæturnar á höfuðstólinn líka. Þessar reglur eru reyndar ólöglegar líka en í skjóli þeirra horfa bankarnir engu að síður upp á eign sína stækka, og geta svo tekjufært bæði eignahækkunina, sem og afborgun verðbótanna þegar lánþeginn greiðir hana, jafnvel þó það séu sömu peningarnir. Já, fyrir hverja krónu sem þú borgar í verðbætur býr bankinn sér til eina í viðbót með þessari fölsun, sem er raunverulega sjálfvirk peningaprentun. Þetta er það sem færir Landsbanka Íslands núna álíka hagnað og Deutsche Bank, en það er allt saman á kostnað lántakandans, tvöfaldan nú vegna útþenslu peningamagns sem hefur fjórfaldast frá 2007.

Vextir leggjast gjarnan á höfuðstólinn þegar ekki er borgað af þeim.

Lög um vexti og verðtryggingu:

12. gr. Sé vaxtatímabil lengra en tólf mánuðir án þess að vextirnir séu greiddir skulu þeir lagðir við höfuðstól og nýir vextir reiknaðir af samanlagðri fjárhæð. Ekki skal bæta vöxtum við höfuðstól oftar en á tólf mánaða fresti, nema um sé að ræða innlánsreikninga lánastofnana.

-- Það má sem sagt leggja vexti á höfuðstól, en eingöngu ef þeir eru komnir í 12 mánaða vanskil. Þetta á því aldrei við um lán með mánaðarlegum afborgunum, þó svo að bankarnir hafi kosið að beita þessu ákvæði við endurútreikninga gengistryggðra lána og sprengja þannig höfuðstólinn upp um allt að helming, en það er sem sagt líka ólöglegt. Verðbætur er svo aftur á móti ekki undir neinum kringumstæðum leyfilegt að höfuðstólsfæra.

13. gr. Ákvæði þessa kafla gilda um skuldbindingar sem varða sparifé og lánsfé í íslenskum krónum þar sem skuldari lofar að greiða peninga og þar sem umsamið eða áskilið er að greiðslurnar skuli verðtryggðar.

-- Það má verðtryggja greiðslurnar af láninu og það er tæmandi form verðtryggingar sem heimild er fyrir í lögunum. Þau leyfa hinsvegar ekki verðhækkun höfuðstóls. Sú framkvæmd er upprunin í úreltum reglum Seðlabankans um verðtryggingu sem eiga sér enga lagastoð eftir að Seðlabankalögum var breytt löngu fyrir aldamót. Með öðrum orðum þá er höfuðstólshækkun verðtryggðra lána ólögleg og hefur verið það lengi. Lög um neytendalán sem hafa verið í gildi í tvo áratugi og náð til húsnæðislána í meira en áratug, myndu líka setja miklar takmarkanir á möguleika til innheimtu stökkbreyttra verðbóta.

Það er að segja ef þessum lögum væri nú bara framfylgt. Og þó við gengjum í ESB myndi það engu breyta því það eru samt alltaf íslensk stjórnvöld sem framfylgja þessum lögum innanlands, eða alls ekki eins og í þessu tilfelli. Hafi einhver haldið að innleiðing fleiri slíkra reglna sem aldrei stendur til að virða, muni breyta einhverju um ribbaldahátt og svívirðilegt framferði löglausra stjórnvalda, þá er rétt að benda viðkomandi á að slá hausnum við vegg og telja endurtekningarnar þangað til sársaukinn hverfur.

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.2.2012 kl. 05:51]

Hafi einhver enn haldið að til standi í raun og veru að leiðrétta skuldavanda heimilanna með inngöngu í ESB, er enn fremur rétt að benda á nýútkomna árlega skýrslu um efnahagsáætlun íslenskra stjórnvalda sem er liður í aðildarferlinu:

ICELAND PRE-ACCESSION ECONOMIC PROGRAMME 2012

Í skýrslunni er ekki minnst stöku orði á skuldavanda heimilanna. Þar er þvert á móti tilgreindur 1,6 milljarða hagnaður Íbúðalánasjóðs vegna endurmats eigna sem höfðu áður verið færðar á varrúðarreikning. Með öðrum orðum eru skilaboðin þau að svo vel gangi að innheimta, að miklu minna verði niðurfært en talið var í fyrstu. Með öðrum orðum þá gengur afskaplega vel að færa ekki niður skuldir heimilanna.

I rest my case.

[Sleggjan og Hvellurinn, 3.2.2012 kl. 10:00]

Það hefur enginn haldið því fram að við inngöngu í ESB þá afskrifast skuldir.

En hinsvegar fáum við evrulán á lægri vöxtum og engin verðtrygging.

Getum tekið evrulán og greitt upp vertryggða krónulánið og lifað sómasamlegu lífi.

[Villi Asgeirsson, 3.2.2012 kl. 10:21]

Þetta inn í ESB, evrulán, allir happí er draumsýn. Þetta mun taka einhver ár og þá er ekki 40% heimila með neikvætt eignarhald, heldur eitthvað mikið meira.

Verðtryggingin er brennandi hús. Það verður að gera eitthvað í því núna. Ekki eftir fimm ár. Ef kviknar í húsinu, fer fólk ekki spá í rólegheitum hvort ekki sé hægt að fá brunabíl lánaðan hjá einhverjum eftir viku. Maður notar það sem til er og slekkur í.

Það þarf að taka verðtrygginguna af strax. Ekki fara krókaleiðir. Fólk er að drukkna núna. Það verður allt dautt þegar þessi ESB patent lausn verður tilbúin.

[Sleggjan og Hvellurinn, 3.2.2012 kl. 10:25]

Afnám verðtryggingarinnar afnemur ekki háa vexti. Því er vandséð að vita hvað sú aðferð skilar nákvæmlega. Svo hafa bankarnir byrjað að lána í óverðtryggðu og frumvarp í gangi sem lætur IBL gera það sama.

En að sjálfsöðu á að líta til lengri tíma. Ef eitthvað næst ekki strax þá á bara að sleppa því?

Það er 2007 hugsunarháttur. Hefuru ekkert lært af hruninu?

[Villi Asgeirsson, 3.2.2012 kl. 11:02]

"Ef eitthvað næst ekki strax þá á bara að sleppa því?" Ef húsið brennur, á þá að setja málið í nefnd og ræða hvað skal gera? Nei, það verður að slökkva eldinn. Núna. Ég er ekki að tala um að sleppa neinu. Ég er að tala um að þetta mál geti ekki beðið.

Semjirðu um lán með breytilega vexti, veistu hvað þú ert að fara útí. Þú veist líka að lánið sjálft muni ekki hækka. Hér í útlandinu geturðu valið um húsnæðislán með föstum eða breytilegum vöxtum. Föstu eru yfirleitt aðeins hærri, en þú veist nákvæmlega hvað þú borgar mánaðarlega næstu 5-10 ár.

[Sleggjan og Hvellurinn, 3.2.2012 kl. 12:15]

Í runinni veistu ekki hvað þú ert að fara útí með breytilega vexti. Þeir geta hækkað uppúr öllu valdi þegar endurskoðun verður

T.d óverðtryggðu lánin sem eru veitt í dag af bönkunum. Þar er endurskoðun á vöxtum eftir fimm ár. Þú hefur ekki hugmynd um hvað gerist. Þessvegna veistu ekkert hvað þú ert að fara útí.

En vissulega ertu stöðugur í þessi fimm ár fram að endurskoðuninni. En er það nóg?

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 3.2.2012 kl. 13:06]

Ef efnahagsstjórnin er í lagi, þá er verðbólga í lágmarki  og vextir hóflegir. Ef hún er ekki í lagi þá freistast menn til að grípa til óvandaðra meðala svo sem verðtryggingar og of hárra vaxta nú eða peningaprentunar.      Það á að setja fjármálakerfi og stjórnvöldum skorður, umhugsunarvert á tímum stjórnarskrárbreytinga.  Banna hærri vexti en t.d. 3%. Afnema verðtryggingu. Koma líka í veg fyrir að kveikt sé á peningaprentunarvélunum af minsta tilefni.     Launþegar hafa staðið við sitt síðan í þjóðarsáttinni en stjórnvöld og fjármagnskerfið hafa gengið á lagið og níðst á traustinu.  

8. áratugurinn einkendist af mikilli verðbólgu þar sem sparnaður brann upp og óhagkvæmar fjárfestingar virtust borga sig. Bankarnir alltaf á hausnum.  EN sbr. línurit að ofan, þjóðarskuldirnar voru í jafnvægi.  Gamla vonda aðferðin var sumsé betri þrátt fyrir allt en sú nýja ómögulega! 

Sigurður Nordal skrifaði einu sinni söguna "Ferðin sem aldrei var farin" um mann sem undirbjó sig undir sendiför sem hann fór svo aldrei, en áttaði sig á því að undirbúningurinn var aðalatriðið.   Þetta er eins með ESB.  Einhvern tíman var talað um Mastricht skilyrði (sem víst fæst lönd innan ESB standast) sem undirbúning undir inngöngu í ESB. Þessi skilyrði snérust í raun um ábyrga efnahagsstjórn. EF við næðum þeim "standard" þá þurfum við ekki í ESB til að lagfæra það sem miður fer. Ef ekki þá fáum við ekki inngöngu (eða ættum ekki að fá) Enda er það að koma í ljós að ríki innan ESB geta verið með allt niður um sig í efnahagsstjórninni.    ESB leiðangurinn er því miður orðinn að villuljósi sem dregur athyglina frá efnahagsstjórninni hér heima og ekki síst, jöfnun byrðanna.

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.2.2012 kl. 13:52]

Það hefur enginn haldið því fram að við inngöngu í ESB þá afskrifast skuldir.

Gengur ekki allur áróður ykkar ESB-sinna um þessar mundir út á að reyna að telja fólki trú um að innganga í ESB sé einmitt lausnin við skuldavanda heimilanna? Þú varpaðir sjálfur fram þeirri spurningu nýlega hvers vegna Hagsmunasamtök Heimilanna væru ekki að berjast fyrir einmitt þessu? Þú veist að ein af kröfum HH er leiðrétting stökkbreyttralána. og ert þar af leiðandi núna búinn að tala sjálfan þig í kross.

En hinsvegar fáum við evrulán á lægri vöxtum og engin verðtrygging.

Þetta er farið að einkennast af rökþroti. Útskýrðu hvernig þetta lagar skuldavanda þeirra heimila sem hafa orðið fyrir 30-40% hækkun á höfuðstól vegna verðtryggingar frá 1.1.2008. Svarið er auðvitað að það gerir það ekki.

Getum tekið evrulán og greitt upp vertryggða krónulánið og lifað sómasamlegu lífi.

Bankarnir hafa að undanförnu verið að endurreikna áður gengistryggð lán yfir í 5,4% vexti, og hafa verið að bjóða 6,2-6,5% vexti. Miðað við verðbólgustig eru þetta neikvæðir raunvextir. Við þurftum ekki að fara í ESB til að fá þennan valkost. Vissulega er verðbólgan há, enda er næst á dagskránni að afnema hana. Við þurfum ekki heldur að fara í ESB til þess heldur þvert á móti. Ef Seðlabankinn myndi hætta að dæla út peningum (hefur tvöfaldað magn í umferð eftir hrun) og halda þeim frekar að sér þá myndi eiga sér stað verðhjöðnun, sem myndi um leið lækka höfuðstóla verðtryggðu lánanna. Hvers vegna ekki er búið að gera þetta nú þegar verðurðu að spyrja Má Guðmundsson að en ekki ESB.

En vissulega ertu stöðugur í þessi fimm ár fram að endurskoðuninni. En er það nóg?

Þegar verðbólgan er föst líka eins og hún á að vera (sjá hér að ofan) þá þarf það heldur ekki. Þegar verðbólga er stöðug þá þurfa lánveitendur ekkert að breyta vöxtum frá því sem var samið um við lántöku því forsendur eru þá þær sömu. Þannig er forsenda lengri fastvaxtatímabils eða lægri breytilegra vaxta, að afnema veðbólguna eins og áður sagði og við getum betur gert sjálf en með afskiptum ESB.

Trúir einhver í alvöru að ESB muni laga skuldavanda heimilanna?

Svona líkt og það er að laga skuldavanda þeirra aðildarríkja sem fyrir eru? (EKKI!)

Nei svona í alvöru talað, hversu auðtrúa er eiginlega hægt að vera...

[Sleggjan og Hvellurinn, 3.2.2012 kl. 14:41]

Innganga í ESB er lausn að því leyti að vextir lækka. Ég er ekki að tala um afskrift.

Það er bara staðreynd að verðbólgan er ekki stöðug og hefur aldrei verið hér á Íslandi.

[Villi Asgeirsson, 3.2.2012 kl. 16:35]

Hún er það heldur ekki í ESB. Hér er allt löngu komið upp í sömu tölu og fyrir evruna. Verð hafa tvöfaldast á 10 árum.

[Sleggjan og Hvellurinn, 3.2.2012 kl. 16:56]

Hefuru skoðað samanburð á verðbólgu á evrusvæðinu og svo Íslandi?   segjum t.d seinustu 10ár?

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.2.2012 kl. 21:23]

Hér má sjá samanburðartöflur evrópsku hagstofunnar:

http://epp.eurostat.ec.europa.eu/tgm/table.do?tab=table&language=en&pcode=tsieb060&tableSelection=1&footnotes=yes&labeling=labels&plugin=1

Þar má sjá að 2003-2005 var verðbólga á Íslandi með því lægsta í álfunni, var meira að segja lægri en í Þýskalandi 2005. En eftir það gerðist svo eitthvað í íslenska hagkerfinu sem kemur einnig fram á öðrum línuritum sem sýna þróun hagstæðra á borð við útþenslu bankakerfisins og þar með peningamagns sem er verðbólguvaldur. Á þessum tíma gerðist ýmislegt sem kann að skýra þessa þróun: nýlega einkavæddir bankar hófu að skipta eldri og ábyrgari stjórnendum út fyrir yngri og áhættusæknari menn, nýir fjárfestingarbankar spruttu upp eins og gorkúlur, hámark húsnæðislána var fært upp í 90% sem olli eignaverðsbólu, háir vextir dróu mikið spákaupmennskufjármagn inn í landið og bankarnir spiluðu með og beittu allskyns svikafroðubrellum sem víða hafa verið skjalfestar, til að þenja sig enn meira út og borga stjórunum feita bónusa, sem samkvæmt núverandi seðlabankastjóra er líka verðbólguhvetjandi (fyrir alla nema hann sjálfan reyndar).

Já og svo var auðvitað innbyggð verðtrygging í kerfinu, sem eins og er líst hér í fyrri athugasemd virkar í reynd sem peningaprentvél og það er líka verðbólguhvetjandið og átti síðar eftir að valda samverkun við gengiskörfurnar þegar verðbólgan byrjaði að rýra gjaldmiðilinn (krónuna). Afnemum hana líka og þá lagast mikið.

Ef við bara sleppum því að gera alla þessa augljóslega verðbólguhvetjandi hluti þá skyldi þó aldrei vera að ástandið myndi skána í líkingu við það sem var fyrir 2005? Hver segir að við þurfum áhættusækna fjárfestingarbanka eða spákaupmennsku? Nú eru einmitt uppi hugmyndir innan stjórnkerfisins að stemma stigu við slíku með gjaldeyrisskatti og aðskilnaði viðskiptabanka frá braskfyrirtækjum. Þetta er að sjálfsögðu seint í rassinn gripið en þó betra seint en aldrei ef við eigum að geta lifað hér við stöðugra bankakerfi, alveg óháð því hvaða gjaldmiðil það notar sem uppgjörseiningu.

Með því sem ég hef ég talið hér upp eru ótal atriði sem má huga að til efla efnahagslegan stöðugleika þannig að við getum rekið sjálfstætt og blómlegt efnahagslíf og þurfum ekki að vera öðrum þjóðum og hagsveiflum þeirra háð. Þannig er útrýmt þeirri rökleysu að við þurfum eitthvað frekar að afsala gjaldmiðilsvaldinu til að eiga von um betri tíð.

Góðar stundir.

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.2.2012 kl. 21:24]

Afnemum hana líka og þá lagast mikið.

Og þar á ég auðvitað við verðtrygginguna svo það misskiljist ekkert.

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 3.2.2012 kl. 21:28]

2003 til 2005 var bara svikalogn. Stöðugleiki keyptur með lántökum. (sjá línurit).

Vissulega tók svo lokastig hins efnahagslega alnæmis við eftir það, en sjúkdómurinn var kominn á fulla ferð löngu fyrr.

[Sleggjan og Hvellurinn, 4.2.2012 kl. 01:51]

Guðmundur.

Viðurkennir þú ekki að krónan sé óheppilegur gjaldmiðill til langstíma. Í ljósi þess að hagstjórnin mun aldrei ná tökum á aðhaldi og skynsemi?

[Villi Asgeirsson, 4.2.2012 kl. 04:41]

Ég er ekki með neinar verðbólgutölur, enda var hún falin. Verð hækkuðu strax eftir upptöku evrunnar. SVirkaði svipað og þegar nýkrónan var tekin upp 20 árum áður á Íslandi. Fólk hér í Hollandi var að bera evruverðin saman við gyllinaverðin og sá hækkun um allt að 50% á fyrstu 2-3 árunum.

Það var ESB jafn mikið kappsmál þá og nú að sýna að evran væri að virka, og þeir náðu einhvernvegin að fela verðbólguna. Kannski mér fróðari menn geti skýrt út hvernig það gerist.

[Sleggjan og Hvellurinn, 4.2.2012 kl. 12:44]

Villi.

Þú ert að segja að verslunin reyndi að græða á verðskyn brenglun almennings við evru upptöku. Vissuelga voru einhverjir sem notfærðu sig þetta. En til langstíma jafnast þetta út. Virk samkeppni er lykilinn.

50% verðbólga er nátturulega þvæla Villi. Við hljótum að geta verið sammála um það. Svo er ekki hægt að falsa verðbólgu. Það er nú bara þannig.

[Villi Asgeirsson, 4.2.2012 kl. 13:05]

Skoðaðu verðbólgutölur og svo þetta. Hluti úr grein til hollenska þingsins 2003. Kallaðu það svo hvað sem þú vilt.

--- "De prijzen zijn in de afgelopen vijf jaar spectaculair gestegen. Dat blijkt uit een onderzoek van HP/De Tijd. Het opinieblad vergeleek aan de hand van kassabonnen uit 1998, 2000 en 2003 de prijzen van honderd producten en diensten. De gemiddelde prijsstijging bedroeg liefst 49 procent."

Ísl. Verðlag hefur hækkað verulega á síðustu fimm árum, samkvæmt rannsókn HP / De Tijd (dagblað í Hollandi). Blaðið bar saman kassakvittanir frá árunum 1998, 2000 og 2003. Verð á hundrað vörum og þjónustu hafði hækkað um 49 prósent. ---

Þetta kom ekki fram í verðbólgu, eftir því sem ég best veit.

[Sleggjan og Hvellurinn, 4.2.2012 kl. 13:34]

Að einhver fjölmiðlamaður geymir kvittanir í rassvasanum er engin sönnun.

Þetta var líklega ein búð sem skipti um eigendur og nýji eigandinn vildi græða meira.

Hagstofa í hverju landi notast við viðurkenndar aðferðir að mæla verðbólgu. Marktækar aðferðir.

[Villi Asgeirsson, 4.2.2012 kl. 13:59]

Nei, Sleggja eða Hvellur. Þetta var ekki ein búð. Þú ert að snúa útúr, skilur ekki eða vilt ekki skilja. Allt verðlag fór upp. Og ef kassakvittanir eru ekki sönnun, hvað er það þá?

[Sleggjan og Hvellurinn, 4.2.2012 kl. 14:38]

Maður á að mæa verðbólgu með viðurkenndum aðferðum. Sem eru marktækar.

Kassakvittanir eru sönnun þess að verðlag í búð þar sem kassakvittunin kemur hefur hækkað. Kassakvittun sannar ekki meira en það.

Til að mæla verðbólgu er notuð önnur aðferð. Sem er viðurkennd. Alltaðar í heiminum.

[Villi Asgeirsson, 4.2.2012 kl. 20:53]

Það skiptir því ekki máli að vöruverð fari hækkandi, á meðan "viðurkennd" verðbólga er í lagi? Bull er þetta. Verðlag hækkaði ekki í einni búð. Verðlag hækkaði almennt, húsnæðisverð tvöfaldaðist fram undir 2009. Það var orðið svo hátt að venjulegt fólk gat ekki eignast húsnæði og bankarnir leyfðu foreldrum að veðsetja nær skuldlausar eignir til að fjármagna heimili ungs fólks.

Þetta er veruleikinn hér í Hollandi. Ég ætti að vita það, hafandi búið hér í 15 ár, Hagfræðingar geta fiffað tölur eins og stjórnvöld biðja þá um, en raunveruleikinn fer ekki alltaf eftir því hvað stjórnmálamenn vilja.

[Sleggjan og Hvellurinn, 5.2.2012 kl. 01:13]

Var ég að segja að raunveruleikinnn fari eftir því hvað stjórnmálamenn vilja?

Því fer fjarri. 

Þú ert að segja að matvörur hækka. Það er bara einn þáttur í verðbólgunni.

Og ég veit ekki betur en húsnæðið hefur tvöfaldast hér á Íslandi líka. 

[Villi Asgeirsson, 5.2.2012 kl. 10:16]

Jújú, rétt er það með húsnæðið. En þú vilt halda að allt verði betra ef við göngum í ESB. Ég er einfaldlega að segja að það sé ekki þannig. ESB er ekki svarið við vandamálunum sem Ísland er að glíma við. Lífið er ekkert verra í ESB, en það er ekkert betra heldu. Það er öðruvísi. Það sem ég er að segja að við þurfum sjálf að leysa heimatilbúin vandamál. Ekki gefast upp og segja að pabbi reddi þessu.

Það lýsir voðalega lítilli trú á íslendinga að halda því fram að við getum ekki leyst okkar mál sjálf. Eftir ár verða kosningar. Er ekki málið að kjósa þá fólk sem ber hag almennings fyrir brjósti, koma okkar málum í lag og skoða svo hvað ESB geti gert fyrir okkur? Fyrir hrun var stóriðjan patentlausnin. Nú er það ESB. Um leið og við skiljum að það eru engar patent lausnir, getum við tekist á við hlutina. Ekki fyrr.